Bir Kutuya Sıkışmış Anılar

Anılarıma yada anılarımıza ne kadar bağlıyız orası tartışılır... Geride bıraktıklarımı çoğu zaman anımsayamıyorum, anımsayamayadıkça bu kutunun kapağını aralayıp bakıyorum,gülümsüyorum, hüzünleniyorum.

Resimler ve hafızamdakiler dışında kalan anılarıma küçük bir yolculuk yapalım!

                                   

Küçükken ayıptır söylemesi hem çok sevimli hemde çok şişkoymuşum! Nazar değerler korkusuyla, anneannemin ve babaannemin camdan boncuklarıyla bir kolye yapmışlar. Bu kolyeyi ilkokula kadar hiç çıkarmamışım ta ki boğazımı sıkana kadar:)) Tam tamına 24 yıllık...

                                     

 

Okul ve dershanelere ait kimlik kartlarım,otobüs biletleri, ortaokul ve lise arkadaşlarımın resimleri var.
Olmazsa olmazlardan hatıra defterim ilkokuldan kalma, ilkokul arkadaşlarımın iyi dilekleri ile dolu küçük bir defter.

     

İletişimin globalleşmediği hala sımsıcacık duygu dolu mektuplaşma döneminden kalma bir kaç mektup ve kartlar.

lisedeyken oynadığım "Çanakkale" konulu tiyatronun senaryosu ve davetiyesi (Validen,kaymakama bütün devlet erkanı izlemişti :))

Diğer resimde; hazırlık sınıfındayken hocamız ingilizce bir hikaye yazmamı istemişti.Sonuç geçip,kalacağımızı belirleyecekti. Önce uyduruk bir hikaye yazdım, uyduruk ama 100 sayfaydı neredeyse roman:) daha sonra kendi başıma çeviremeyince komşumuzda soluğu almıştım. Kendisi pilottu ve 6 dil biliyordu. 1 gecede hepsini çevirip vermişti, yazısına ve kağıda sinen parfümüne mest olmuştum! oyüzden hala saklıyorum ama kokudan eser yok :(

İlkokuldan ortaokula kadar aldığım karnelerim ve taktir,teşekkür belgelerimde hala saklanmakta...

İlk gittiğim tatilden taşlar ve bilek bandım. (buarada taşlardan biri kalp şeklinde dikkatinizi çekerim. Taşını buldum ama gerçeğini hala bulamadım)

İlk evlenen kız arkadaşımın nişanında saçına taktığı çiçekler ve nikah şekeri..

Kuzenimin nişanında kesilen kurdele ( okadar uzun almışım ki hala bekarım:)) şeride kaldıysam vay halime...

Ortadaki Gazi üniversitesi stickerını, bu üniversiteden mezun olan kuzenim sayesinde ilk kez Ankara'yı gördüğüm için saklıyorum:)

Turuncu bıcır yazılı broşu, rahmetli kuşum bıcırın kafesinin tülüne iğnelemek için işlemiştim. İsmi-küçük bir kuş resmi ve eve geliş tarihi yazıyordu. Üzerinde pisliği bile duruyor, bile bile yıkamadım :((

Kutumuzu burada kapatıyoruz. Buraya yazmadığım daha o kadar çok şey var ki, arkadaşlarımla derste birbirmize gizlice yolladığımız kağıtlar, hazırladığım kopyeler, cep telefonuma gelen mesajların bir çoğunu yazdığım bir defter ve bir zamanlar tuttuğum kısa bir günlüğüm var. Fakat onları nereye koyduğumu bulamadım belkide kayboldular... Çoğu anımda annemin kalabalık istemiyorum isyanları yüzünden çöpü boyladı:(

Bunları neden buraya taşıdığımı bende bilmiyorum ama mutlaka sizde hayatınızda yer alan ilklerden küçük objeler saklayın, gece içinizi döktüğünüz bir kağıt parçası yada karaladığınız saçma sapan sözler ve şiirlerin olduğu kağıtları bile.... sonradan okuyunca bulunduğunuz andan uzaklaşıyorsunuz ve geçmişe küçük bir yolculuk yapıyorsunuz.Gerçekten çok güzel bir duygu fırtınasına tutuluyorsunuz.

 Buarada bana ait saçma sapan söz ve şiirler hala var, yazmayada devam ediyorum:) sizde mutlaka başucunuzda küçük bir defter ve kalem bulundurun. Günün muhasebesini yaparken bişeyler karlayabilirsiniz yada bellimi olur rüyanızda ilham perileri sizi ziyaret ediverir!

Son olarak ne zaman anılar aklıma gelse Coşkun Sabah'ın "anılar" şarkısını dilime doları, şuan olduğu gibi.

Anılar şimdi gözümde canlandılar,

Beni bu akşam ağlattılar..